maandag 7 juli 2014

De eerste dagen in Nicaragua

Op woensdagavond en ik aangekomen in Nicaragua, waar ik verblijf in Ticuantepe, een klein plaatsje net buiten de hoofdstad Managua. We hebben in Atelier Favela al een aantal dingen gedaan met de kinderen, die een aantal dagen per week lessen komen volgen, die vaak een uur of twee duren. Er zijn lessen voor jongere en oudere kinderen, zoals Capoeira lessen maar ook lessen met die wisselen per week. Tot nu toe heb ik geholpen bij het maken van een modeshow, waarbij de kinderen zelf kleding maakten van stukjes stof die we bij een tweedehandswinkel voor heel weinig hebben gekocht. Ook hebben de kinderen zelf een toneelstuk geschreven en opgevoerd, met kostuums. Ze vonden het zo leuk dat ze hem wel drie keer achter elkaar hebben gespeeld.
Naast de lessen reizen de vrijwilligers ook vaak samen het land door, bijvoorbeeld kleine uitstapjes naar nabijgelegen steden. Zo zijn we zondag naar Granada geweest, een oude stad vol kerkjes en huizen in allerlei kleuren. Het is er redelijk toeristisch, maar wel gezellig en mooi. Vandaag (maandag) ben ik met een aantal andere vrijwilligers op zoek gegaan naar een klein watervalletje, we hadden behoefte aan water omdat het water in het huis al twee dagen niet meer werkt en we dus niet kunnen douchen. We hebben het watervalletje niet gevonden maar zijn terechtgekomen bij een zwembad dat een prachtig uitzicht heeft over een meer.
Om rond te reizen hier ga je met de motortaxi (een tjoektjoek) , een heel schattig wagentje dat ontzettend goedkoop is. Hier betalen ze met Córdoba en zo'n 33 Cordoba is een euro. Voor tussen de 5 en 10 cordoba ga je met de tjoektjoek naar de plaatselijke grote supermarkt. De chickenbus, oude Amerikaanse schoolbussen die zo vol mogelijk worden gestopt, rijden je heen en weer tussen de steden, wat vaak zo'n 10 tot 20 cordoba kost.
Er zijn niet zo veel toeristen op de plek waar ik ben, dus wij gringos worden vol belangstelling aangekeken. Bijna alle auto's toeteren, mannen fluiten of maken kusgeluidjes. Het is een soort machogedrag, de mannen willen laten zien dat ze mannelijk zijn, maar de vrouwen hier worden niet erg respectvol behandeld.
Het is hier nu 6 uur s avonds, 8 uur vroeger dan in Nederland, gelukkig is mijn jetlag bijna voorbij. Ik laat snel weer wat van me horen.
Hasta luego!